Ελληνόγλωσση
Adam, J.-M. (1999). Τα κείμενα: τύποι και πρότυπα. Επιμέλεια Ε. Καψωμένος, μτφρ. Γ. Παρίσης. Αθήνα: Πατάκης.
Μιχάλης Αθ. «Καλλιέργεια επικοινωνιακών δεξιοτήτων μέσω της αξιοποίησης του διαδικτύου στο γλωσσικό μάθημα». Πρακτικά 5ου Συνεδρίου για τις ΤΠΕ στην Εκπαίδευση (Σύρος).
Βασιλαράκης, Ι.Ν. (1991). «Γραπτός λόγος. Παιδαγωγικές προκαταβολές για μια γραμματική του κειμένου». Γλώσσα, 27, 46-57.
Bell, G. (1991). Η τεχνική των ομιλιών. Γαλιλαίος.
Bulloc, A. et al. (1986). «Προφορικός λόγος». Γλώσσα 12:5-14. Μτφρ. Α. Χαραλαμπόπουλος & Γ. Καρανάσιος. Στο A Language for Life (1975). Λονδίνο: Department of Education and Science.
Γεωργακοπούλου, Α. – Γούτσος, Δ. (1999). Κείμενο και επικοινωνία. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Γκανά, Ε., Παπαδοπούλου, Μ., Ποιµενίδου, Μ. (2006). ‘Εν αρχή ην ο λόγος: Ο προφορικός λόγος στα αναλυτικά προγράµµατα για την προσχολική εκπαίδευση. Στο  ∆. Κακανά, Κ. Μπότσογλου, Ν. Χανιωτάκης, Ε. Καβαλάρη (επιµ.). Η αξιολόγηση στην Εκπαίδευση:
Παιδαγωγική και ∆ιδακτική ∆ιάσταση (σ. 415-423). Θεσσαλονίκη: Κυριακίδης.
Γκόβας Ν. (2002). Για ένα δημιουργικό νεανικό θέατρο. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Γούτσος Δ. (επιμ.) (2014). Ο προφορικός λόγος στα Ελληνικά. Αθήνα: Σαΐτα. Ανακτήθηκε στις 12/2/16 από http://www.saitapublications.gr/2014/04/ebook.90.html​ 
Εγγλέζου, Φ. (2015). Η διδασκαλία της επιχειρηματολογίας στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Αθήνα: Γρηγόρης.
Edwards, M. (2002). Οι αττικοί ρήτορες. Μτφρ. Δ.Γ. Σπαθάρας. Αθήνα: Καρδαμίτσα.
Ευσταθίου-Καραγεωργάκη, Μ. (1985). Λεκτική επικοινωνία στη σχολική τάξη. Θεσσαλονίκη: Κυριακίδης.
Θεοδωρακόπουλος Β.Θ. (1984). Τα ρητορικά κείμενα στη Μέση Εκπαίδευση. Αθήνα: Γρηγόρης.
Ιορδανίδου, Α. (1987). «Ο προφορικός λόγος στο σχολείο: υλικό για συζήτηση και έρευνα». Γλώσσα 14:48-52.
Κακαβούλια, Μ., Πανεπιστημιακές σημειώσεις μαθήματος, Εργαστήριο Ρητορικής και Λόγου. Ε΄ Εξάμηνο, Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού, Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Καλλία, Ελ. (2003). Η ρητορική τέχνη στην καθημερινή ζωή (ή Οι αγαπημένοι της Πολύμνιας). Αθήνα: Παπαζήσης.
Κάραλη, Αιμ. (1993). Λόγος, τεχνική και τέχνη στην Έκθεση. Στάχυ.
Καραντινός, Σ. (1935). Αγωγή του προφορικού λόγου. Αθήνα.
Καραντινός, Σ. (1961). Σύστημα Αγωγής του Προφορικού Λόγου. Θεσσαλονίκη.
Κουλουμπή-Παπαπετροπούλου Κ. (επιμ.) (1997), Η τέχνη της αφήγησης, Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, Αθήνα: Πατάκης.
Lyons, J. (1992). Εισαγωγή στη Γλωσσολογία. Κεφ. 1.4, Γλώσσα και ομιλία. Μτφρ.: Μ. Αραποπούλου κ.ά. Αθήνα: Πατάκης. Τίτλος πρωτοτύπου, Language and Linguistics. (Κέμπριτζ: Cambridge University Press, 1981).
Mercer, N. (2000). Η συγκρότηση της γνώσης. Γλωσσική αλληλεπίδραση μεταξύ εκπαιδευτικών και εκπαιδευόμενων. Μτφρ.: Μαρία Παπαδοπούλου, Αθήνα: Μεταίχμιο.
Μήτσης, Ν. (2004). Διδακτική του γλωσσικού μαθήματος / Από τη γλωσσική θεωρία στη διδακτική πράξη. Αθήνα: Gutenberg.
Μητσικοπούλου, Β., Γραμματισμός. Ανάκτηση από http://www.komvos.edu.gr/glwssa/Odigos/thema_e1/e_1_thema.htm
Μπαμπινιώτης, Γ. (1984). Γλωσσολογία και Λογοτεχνία. Από την Τεχνική στην Τέχνη του Λόγου. Αθήνα.
Μπαμπινιώτης, Γ. (1985). «Γλωσσολογία και διδασκαλία της Γλώσσας», στο Γλώσσα και Εκπαίδευση, Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων (Π.Ε.Φ.), Σεμινάριο 5: 36-38.
Μπέλλας, Θρ. (1983). «Ανάλυση της γλωσσικής επικοινωνίας στην τάξη: δομή και μορφή των γλωσσικών της αλληλεπιδράσεων», Γλώσσα 2:23-43.
Μυράτ, Δ., Η Αγωγή του Λόγου, Εστία.
Nietzsche F. (2004). Μαθήματα Ρητορικής. Αθήνα: Πλέθρον.Νικήτας Κλ. Σ. (1960, 19623). Περί προφορικού λόγου και ρητορικής: οδηγός ομιλητικής και ρητορικής. Αθήνα: Εκδ. Ινστιτούτου Ρητορικής.
Ντάλτας, Π. (1985). «Προφορικός και γραπτός λόγος. Μια σκιαγραφία για τους σκοπούς του γλωσσικού μαθήματος», στο Γλώσσα και Εκπαίδευση, Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων (Π.Ε.Φ.), Σεμινάριο 5: 117-136.
Ντάλτας, Π. (1989). «Περιορισμένος και ανεπτυγμένος κώδικας, προφορικός και γραπτός λόγος, και η θεωρία της γλωσσικής υστέρησης». Στο Μελέτες για την ελληνική γλώσσα. Πρακτικά της 9ης Ετήσιας Συνάντησης του Τομέα Γλωσσολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ., 559-580. Θεσσαλονίκη.
Παπακωνσταντίνου Ν. (1979). Αγωγή του Λόγου. Δωδώνη.
Παπαρίζος, Ν. (2004). Γλωσσική πολιτική και γλωσσική παιδεία. Αθήνα:Gutenberg
Παπαρίζος Χρ. (1993). Η μητρική γλώσσα στο σχολείο. Δομισμός - Λειτουργισμός. Αθήνα: Γρηγόρης.
Πετρούνιας, Ε. (1984). Νεοελληνική γραμματική και συγκριτική ανάλυση. Κεφ. 1.2, «Προφορικός - γραφτός λόγος». Θεσσαλονίκη: University Studio Press.
Ong, Walter J. (1997). Προφορικότητα και Εγγραμματοσύνη. Η εκτεχνολόγηση του λόγου. Μτφρ.: Κώστας Χατζηκυριάκου, επιμ.: Θεόδωρος Παραδέλλης. Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.
Pease A. (1991). Η γλώσσα του σώματος. Έσοπτρον.
Πελασγός Στ. (2007), «Η κάθαρση μέσω της προφορικής αφήγησης», Εκπαίδευση και θέατρο, τ. 7, 67-73.
Πλατρίτης, Χ. (1996). «Προφορικός και γραπτός λόγος». Γλώσσα 40: 21-38.
Ραυτοπούλου, Μ. (1999). «Λόγος προφορικός ή γραπτός αναλόγως των περιπτώσεων». Φιλόλογος 96:216-232.
Schopenhauer A. (2003). Εριστική Διαλεκτική (ή η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο). Αθήνα: PRINTA.Σακελλίου Χ.Α. (2013). Είδη λόγου και τύποι κειμένων στο Λύκειο: πλαίσιο κατευθύνσεων για τη γλωσσική διδασκαλία. Διδακτορική διατριβή (Ε.Κ.Π.Α., Φ.Π.Ψ., Τομέας Παιδαγωγικής). Αθήνα.
Σκαρτσής Σ. (2002). Η Προφορικότητα. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.Σταυρόπουλος Σ.Ι. (1978). Η σύγχρονη Ρητορική. Αθήνα.
Σχίζας Εμμ. (2003). Εγχειρίδιο Διττών Λόγων. Αθήνα: Ρητορικός Όμιλος Πανεπιστημίου Αθηνών – Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία.
Τανός, Χ. (1987). «Προφορικός λόγος: ο παραμελημένος της εκπαίδευσης». Γλώσσα 13:64-71.
Τζόκας Σ. (1994). Ο Δημιουργικός Λόγος στην Έκθεση Ιδεών. Αθήνα: Πατάκης. 
Τρούκη Π.Α. (2003). Λεκτική επικοινωνία των μαθητών και διερευνητική μάθηση με τη βοήθεια των νέων τεχνολογιών. Διδακτορική διατριβή (Ε.Κ.Π.Α., Τμήμα Φ.Π.Ψ., Τομέας Παιδαγωγικής), Αθήνα.
Τσολάκης Χ.Λ. (1995). Από το λόγο στη συνείδηση του λόγου. Θεσσαλονίκη: Βάνιας.
Χαραλαμπόπουλος, Αγ., Χατζησαββίδης, Σ. (1997). Διδασκαλία της λειτουργικής χρήσης της γλώσσας. Θεσσαλονίκη: Κώδικας.
Verderber R.F. (199810). Η πρόκληση της αποτελεσματικής επικοινωνίας – Αγωγή λόγου. Αθήνα: Έλλην.
Weston A. (20053). Ένα βιβλίο κανόνων για τα επιχειρήματα. Αθήνα: Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς.

​Ξενόγλωσση
Adriessen, J. – Coirier, P. (επιμ.) (1999). Foundations of argumentative text processing. Amsterdam University Press.
Andrews R. (1995). Teaching and learning argument. Cassel.
Barnes, D. – Britton J. – Rosen H. (1969). Language, the learner and the school. Harmondsworth: Penguin.
Barnes, D. (1976). From communication to curriculum. Harmondsworth: Penguin.
Barnes, D. – Todd, F. (1977). Communication and learning in small groups. Λονδίνο: Routledge και Kegan Paul.
Barnes D. (1992). «The role of talk in learning», στο Norman K. (επιμ.), Thinking voices (σ. 123-128). London: Hodder & Stoughton.
Bennett, N. – Dunne, E. (1991). «The nature and quality of talk in co-operative classroom groups. Learning and instruction 1:103-118.
Biber, D. (1986). «On the investigation of spoken/written differences». Studia Linguistica 40 (1): 1-21.
Biber, D. (1988). Variation Across Speech and Writing. Cambridge: Cambridge University Press.
Braverman, D. (2002). Playing a part: drama and citizenship. London: Trentham Βooks Limited.
Boothe, W.C. (1974). A rhetoric of irony. The University of Chicago Press.
Brooks, W.D., Friedrich G.W. (1973). Teaching Speech Communication in the Secondary School. Boston: Houghton Mifflin Company.
Brown, G., Yule, G. (1983). Discourse Analysis. Κεφ. 1, Introduction: linguistic forms and functions. Cambridge: Cambridge University Press.
Buys, W.F., Beck R.A., Corbin, M., Hunsinger, P., Miller, M.H., Scott, R.L. (1974). Creative Speaking. Skokie, IL: Clark Publishing Company.
Carlile, C.S. (1960). Basic Speech Experiences. Pocatello, ID: Clark Publishing Company.
Cartasev, S.I (2006). One world: Teaching tolerance and participation. New York: IDEA.
Cazden, C.B. (22001). Classroom discourse. The language of learning and teaching. Portsmouth, NH: Henemann.
Chafe, W. (1982). Integration and involvement in speaking, writing and oral literature. Στο Tannen (11982) 35-53.
Clark, R. (1982). Effective Speech. Encino, CA: Glencoe Publishing Co., Inc.
Coger, L.I., White, M.R. (1967). Readers Theater Handbook. Glenview, IL: Scott, Foresman and Company.
Corbert E.P.J. - Connors R.J. (1999). Classical Rhetoric for the modern student. Oxford University Press.
Cook, G. (1989). Discourse. Κεφ. 10, Managing conversation. Oxford: Oxford University Press.
Coulmas, F.(επιμ. 1983). Linguistic problems of literacy. Journal of Pragmatics 7 (ειδικός τεύχος): 467-606.
Daley P. – Dahlie M.S. (2001). 50 debate prompts for kids. Scholastic Professional Books.
De Rycker, T. (1987). Turns at writing: the organisation of correspondence. Στο The Pragmatic Perspective. Selected Papers from the 1985 International Pragmatic Conference, επιμ. J. Verschueren & M. Bertuccelli-Papi, 613-647. Άμστερνταμ και Φιλαδέλφεια: John Benjamins.
Dillon, J.T. (1988). Questioning and teaching: a manual of practice. Λονδίνο: Croom Helm.
Drew, P.-Heritage, J. (1992) (επιμ.). Talk at work: Interaction in institutional settings. Cambridge: Cambridge University Press.
Edwards, A.D. (1992). «Teacher talk and pupil competence», στο Norman, K. (επιμ.). Thinking Voices: The work of the National Oracy Project. London: Hodder & Stoughton.
Edwards, A.D. – Westgate, D. (21994). Investigating classroom talk. London: Falmer Press.
Ehlich, K. (1983). «Writing ancillary to telling». Journal of Pragmatics 7:495-506.
Ericson J.M. – Murphy J.J. – Zeuschner R.B. (21987). The Debater’s guide (revised edition). Carbondale και Edwardsville: Southern Illinois University Press.
Finegan, E. - Besnier N. (1989). Language. Its Structure and Use. Κεφ. 11, Writing. Harcourt Brace Jovanovich, Publishers.
French, P. – MacLure, M. (1979). «Getting the right answer and getting the answer right. Research in Education 22:1-23.
Galvin, K., Book, C. (1974). Person to Person. An Introduction to Speech Communication. Skokie, IL: National Textbook Company.
Galivin, K., Cooper, P.J., Gordon McKinney J. (1988). The Basics of Speech. Lincolnwood, IL: National Textbook Company.
Georgakopoulou, A. – Goutsos, D. (1997). Discourse Analysis. An Introduction. Κεφ. 2, The modes of discourse. Εδιμβούργο: Edinburgh University Press.
Goldstein, W.M. - Hogarth, R.M. (επιμ.) (1997). Research on judgment and decision making: Currents, connections, and controversies. Cambridge, England: Cambridge University Press.
Grice H.P. (1975). «Logic and conversation», στο Cole P., Morgan J. (επιμ.) (2004). Syntax and Semantics,3: Speech Acts, Νέα Υόρκη: Academic Press.
Haberland, H. (1994). «Written and spoken language: Relationship», στο The Encyclopedia of Language and Linguistics, επιμ. R.E. Asher & J.M.Y. Simpson, 5061-5062. Oxford: Pergamon Press.
Halliday, M.A.K. (21989). Spoken and Written Language. Oxford: Oxford University Press.
Hasan R. (1984). «Coherence and cohesive harmony» στο Flood, J. (επιμ.), Understanding reading comprehension (σ. 123-134). International Reading Association.
Hopkins, M.F., Whitaker, B. (1976). Contemporary Speech. Skokie, IL: National Textbook Company.
Horowitz, R. (1987). «Rhetorical structure in discourse processing», στο Horowitz, R. – Samuels, S.J. (επιμ.), Comprehending oral and written language (σ. 117-160). USA: Academic Press.
Huber, R. (ενημερωμένη έκδ. του Alfred C. Snider) (1964) 2000 Influencing through argument. IDEA, The editors of, The debatabase book. New York: IDEA Press Books.
Huey, Ed. B. (1968 [1908]). The psychology and pedagogy of reading. MIT Press.
Kearns M. (1999). Rhetorical Narratology. University of Nebraska Press, Lincoln and London.
Kucan, L. – Beck, L.I (1997). Thinking aloud and reading comprehension research: inquiry, instruction and social interaction. Review of Educational Research 67(3), 271-299.
Long, B., Whitaker, L.H., Jeffrey, P.R. (1977). Group Performance of Literature. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall, Inc.
Lucas, St. (2002). Speechmaking, pedagogy, and civic responsibility. American Communication Journal, 5(2) (Winter).
Marrs, C. (1992). The complete book of speech communication: a workbook of ideas and activities for students of speech and theatre. Colorado Springs, CO: Meriwether Publishing.
McCarthy, M. (1991). Discourse analysis for language teachers. Cambridge: Cambridge University Press.
Meany J. - Shuster K. (2002). Art, Argument and Advocacy: Mastering Parliamentary Debate. Νέα Υόρκη: IDEA Press Books.
Meany J. - Shuster K. (2002). On That Point!: An Introduction to Parliamentary Debate. Νέα Υόρκη: IDEA Press Books.
Meany J. - Shuster K. (2005). Speak Out! Debate and Public Speaking in the Middle Grades. Νέα Υόρκη: IDEA Press Books.
Mercer, N. (1996). «The quality of talk in children’s collaborative activity in the classroom». Learning and Instruction 6: 359-377.
Mercer, N. – Edwards, D. – Maybin, J. (1988). Putting context into oracy: the construction of shared knowledge through classroom discourse. Στο Maclure, M. – Phillips, T. – Wilkinson, A. (επιμ.), Oracy matters (σ. 122-132). Milton Keynes: Open University Press.
Mulder, J.W.F. (1994). Written and spoken languages as separate semiotic systems. Semiotica 101(1/2): 41-72.
Novelly, M.C. (1985). Theatre Games for Young Performers. Colorado Springs, CO: Meriwether Publishing Ltd.
Nystrand M. (1987). «The role of context in written communication», στο Horowitz, R. – Samuels, S.J. (επιμ.), Comprehending oral and written language (σ. 197-214). USA: Academic Press.
Nystrand M. (2006). «Research on the role of classroom discourse as it affects reading comprehension». Research in the teaching of English 40(4): 392-412.
Ochs, E. (1979). «Planned and unplanned discourse». Στο Discourse and Syntax, επιμ. T. Givón, 51-80. Νέα Υόρκη: Academic Press.
O’Connor, J.R. (1988). Speech: Exploring Communication. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall, Inc.
Owens, F. (1975). Theatre Games. Los Angeles, CA: Diamond Heights Publishing Company, Inc.
Ong, W. (1971). Rhetoric, Romance and Technology. N.Y.: Cornell University, Ithaca.
Östman, J.-O. (1987). «Implicit involvement in interactive writing», στο Verschueren J. - Bertuccelli-Papi M. (επιμ.), The Pragmatic Perspective. Selected Papers from the 1985 International Pragmatic Conference (σ. 155-178). Άμστερνταμ και Φιλαδέλφεια: John Benjamins.
Pinnell, G.S. (1984). «Communication in small groups». Theory into Practice 13(3): 246-255.
Philips, T. (1988). «On a related matter: why “successful” small-group talk depends upon not keeping to the point», στο Maclure, M. – Phillips, T. – Wilkinson, A. (επιμ.), Oracy matters (σ. 69-81). Milton Keynes: Open University Press.
Philips, T. (1992). «Why? The neglected question in planning for small groups», στο Norman, K. (επιμ.). Thinking Voices: The work of the National Oracy Project. London: Hodder & Stoughton.
Ploetzner, R. – Dillenbourg, P. – Preier, M. – Traum, D. (1999). «Learning by explaining to oneself and to others», στο Dillenbourg P. (επιμ.), Collaborative learning: cognitive and computational approaches (σ. 103-121). Oxford: Pergamon Press.
Pomerantz, A. – Fehr, B.J. (1997). «Conversation analysis: an approach to the srudy of social action as sense making practice», στο van DiJk, T.A. (επιμ.), Discourse as social interaction (σ. 64-91). London: Sage Publications.
Postholm, M.B. – Wold Granum M. – Petterson, T. (1999). «Learning by talking: Analysis of group dialogue in project work». Paper presented at the bi-annual meeting of the European Association for Research on Learning and Instruction. Gotenburg, August 24-29.
Prentice, D., Payne, J. (1983). More than Talking: Analysis in Group Communication. Caldwell, ID: Clark Publishing Company.
Renkema, J. (1993). Discourse Studies. An Introductory Textbook. Κεφ. 8, Types. Άμστερνταμ & Φιλαδέλφεια: John Benjamins.
Rhoen D. - Brown St. - Enos Th. (1999). Living rhetoric and composition. N. Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Publishers London, Mahwah.
Rodenburg P. (1993). The need for words. London: Menthuen Drama.
Sacks, H. – Schegloff, E.A. – Jefferson, E. (1974). A simplest systematic for the organization of turn-taking for conversation. Language, 50, 696-735.
Schanker, H.H. (1982). The Spoken Word. New York: McGraw-Hill Book Company.
Schwarz, B.B. – Neuman, Y. – Biezuner, S. (2000). «Two wrongs may make it right… if they argue together. Cognition and Instruction, 18(4), 461-494.
Snider, A.C. (2000). Code of the debater.
Snider, A.C., Schnurer, M. (2002). Many Sides: Debate Across the Curriculum. Νέα Υόρκη: IDEA Press Books.
Snider, A.C. (2005). Voices in the sky: radio debates. Νέα Υόρκη: IDEA Press Books.
Spolin, V. (1972). Improvisation for the Theatre. Evanston, IL: Northwestern University Press.
Stubbs, M. (1975). «Teaching and talking: a sociolinguistic approach to classroom interaction», στο Chanan G., Delamont, S. (επιμ.), Frontiers of classroom research (σ. 233-246). Windsor: NFER.
Stubbs, M. (1980). Language and Literacy. The Sociolinguistics of Reading and Writing. Λονδίνο: Routledge & Kegan Paul.
Stubbs, M. (21983). Language, schools and classrooms. London: Methuen.
Swann, J. (2000). «Language in interaction», στο Mesthrie, R., Swann, J., Deumert, A., Leap, W.L. (επιμ.), Introducing Sociolinguistics (σ. 184-215). Edinburgh University Press.
Tannen, D. (επιμ.) (11982). Spoken and Written Language: Exploring Orality and Literacy. Norwood, NJ: Ablex.
Tannen, D. (21982). The oral/literate continuum in discourse. Στο Tannen D. (επιμ.). Spoken and Written Language: Exploring Orality and Literacy (σ. 1-16). Norwood, NJ: Ablex.
Tanner, F.A. (1972). Basic Drama Projects. Pocatello, ID: Clark Publishing Company.
Tanner, F.A. (1979). Creative Communication. Caldwell, ID: Clark Publishing Company.
Thompson, G. - P. Thetela (1995). «The sound of one hand clapping: The management of interaction in written discourse». Text 15 (1): 103-127.
Van Dijk, T.A. (επιμ.) (1997). Discourse as structure and process. London: Sage Publications.
Van Dijk, T.A. (επιμ.) (1997). Discourse as social interaction. London: Sage Publications.
Walker, B.L. (1984). Speech and Drama Activities for Secondary Students. USA: Hayes School Publishing Company, Inc.
Wells, G. (1989). «Language in the classroom: literacy and collaborative talk». Language and Education 3(4): 251-274.
Wells, G. – Wells, J. (1984). Learning to talk and talking to learn. Theory into Practice, 23(3), 190-197.
Westgate, D. – Hughes, M. (1997). «Identifying “quality” in classroom talk: an enduring research task». Language and Education, 11(2), 125-138.
Wilkinson, A. (1991). «Evaluating group discussion». Educational Review, 43(2), 55-69.
Wilkinson, C.A. (1975). Speaking of… Communication. Glenview, IL: Scott, Foresman & Company.
Wood, D. (1992). «Teaching talk: how modes of teacher talk affect pupil participation», στο Norman, K. (επιμ.). Thinking Voices: The work of the National Oracy Project. London: Hodder & Stoughton.
Woolard, G. (1987). «Communicative functions in syllabus design and language teaching», στο Coulthard, M. (επιμ.), Discussing discourse (σ. 168-195). University of Birmingham.
Yabuuchi, A. (1998). «Spoken and written discourse: What's the true difference?». Semiotica, 120(1/2), 1-37.
Zorn, J.W. (x.x.). Speech for all. Cambridge, MA: Educators Publishing Service.
 
Κλασική Ρητορική
Βλ. εκτεταμένη βιβλιογραφία στο Kennedy G. (2000). Ιστορία της Κλασσικής Ρητορικής. Αθήνα: Παπαδήμας.
 
Αλαμάνης Θ.Π. (1993). Οι φιλοσοφικές και ρητορικές σχολές στην αρχαιότητα. Θεσσαλονίκη: Βανιάς.
Ασπιώτη Χρ. (2005). Η παιδαγωγική προσφορά του Κικέρωνα στην αρτίωση του υποψήφιου ρήτορα. Διδακτορική διατριβή (Ε.Κ.Π.Α., Τμήμα Φ.Π.Ψ., Τομέας Παιδαγωγικής), Αθήνα.
Δούκας Νεόφυτος (1834). Τετρακτύς, ήτοι Ρητορική, Λογική, Μεταφυσική και Ηθική. Εν Αιγίνη εκ της Τυπογραφίας Ανδρέα Κορομελά.
Kennedy G. (2000). Ιστορία της Κλασσικής Ρητορικής. Αθήνα: Παπαδήμας.
Pernot L. (2005). Η ρητορική στην αρχαιότητα, μτφρ. Ξ. Τσελέντη. Αθήνα: Δαίδαλος - Ι. Ζαχαρόπουλος.
Σπαθάρας Δ.Γ. - Τζαλλήλα Λ. (επιμ.) (2003). Πειθώ: δεκατρία μελετήματα για την αρχαία ρητορική. Αθήνα: Σμίλη.